Stel je voor dat een directeur aan zijn financiële afdeling vraagt spullen voor het bedrijf aan te schaffen en dat er dan gezegd wordt: ‘Sorry, wij geven daar geen geld aan uit. Wij bouwen voor onszelf grote, mooie huizen, gaan luxe vakanties vieren!’ De baas zou vreemd opkijken, omdat het niet gaat om hun loon, maar om geld wat in de kas van het bedrijf zit en bestemd is voor investeringen in het bedrijf. Ik weet niet hoe lang dergelijke werknemers in dienst blijven..
Eigenlijk is er hetzelfde aan de hand, wanneer God van ons vraagt geld ergens aan te geven. Er is namelijk op de hele wereld nog geen cent te vinden die niet aan God toebehoort. “De aarde is van de Heer, met alles wat daarop is. De hele wereld is van Hem, met alle mensen die er wonen.”, lezen we in Psalm 24:1 (BasisBijbel). Zendeling Paulus vraagt: ‘Wie heeft Hem iets gegeven dat door Hem moest worden terugbetaald?’ Niemand natuurlijk. Dat kan helemaal niet! Alles wat wij hebben, hebben wij van God gekregen. Dus kan het nooit zo zijn dat God bij jou in de schuld staat: God moet mij nog iets geven. Sterker nog: wij staan bij God in de schuld! Eigenlijk is het zo dat bij elke fout, bij elke zonde, we dieper in de schuld komen te staan bij God. Wij krenken Hem, wij onteren Hem, wij staan in de schuld. Maar Jezus betaalde de prijs aan het kruis! Wat voor ons onbetaalbaar was, heeft Jezus betaald. Jezus heeft onze schuld ingelost en wij kunnen dat onmogelijk terugbetalen. Gelukkig hoeft dat ook niet. Wat wél van ons wordt gevraagd: Paulus vraagt om ‘uzelf als een levend, heilig en God welgevallig offer in zijn dienst te stellen.’ (Romeinen 12:1) ‘U bent gekocht en betaald, dus bewijs God eer met uw lichaam.’ Wij zijn door Jezus gekocht en zijn nu van Jezus, met ons hele hebben en houden. Ons hele leven moet in dienst staan van God. En niet alleen wijzelf zijn van God, ons leven is Gods eigendom, ook al onze bezittingen. Er was al geen cent op de planeet aarde te vinden die niet van God was en nu onze onbetaalbare schuld door Jezus is betaald, is er al helemaal geen cent meer in onze portemonnee of op de bankrekening die niet van God is. Vaak voelt een gift voor de kerk voor ons alsof we iets weggeven aan God van wat eigenlijk van ons is. Maar die gedachte, dat gevoel klopt niet. Het geld wat we hebben is niet van ons, het is van God. Alles wat we hebben aan geld is van God. Dus de vraag is niet: wat mogen we van ons geld aan de kerk en diaconie geven? Maar: welk deel van Gods geld wil God dat ik aan de kerk of diaconie geef. Hoe wil God Zijn geld verdeeld hebben? Hoe wil God dat ik om ga met het geld dat Hij mij heeft gegeven? Hoe investeer ik Zijn geld (talenten aan Goud). De vraag moet dus eigenlijk niet zijn: ‘wat wil ik van mijn geld kwijt?’,maar: ‘Hoe wil God dat ik Zijn geld verdeel? Wat wil God dat ik met Zijn geld doe?’. Vanuit die houding mogen we biddend overwegen hoeveel van Gods geld we aan diaconie en kerk mogen geven.
Arjan Bouman