De volgelingen van Jezus wisten dat Hij was opgestaan. Ze hadden Hem verschillende keren gezien. Hoe bijzonder het ook was dat Jezus eerst dood was en nu weer leefde, het zette hen nog niet in beweging. Twijfel en angst waren er volop. Een week na de opstanding zitten ze bij elkaar, maar wel met de deuren op slot (Johannes 20:26). Als ze het van zichzelf moesten hebben, kwamen ze niet ver. Ze zagen Jezus weer bij een vuurtje langs het meer van Galilea (Johannes 21:9), maar het vuurtje in hun hart was nog niet aangewakkerd. Jezus geeft dan ook de opdracht om in Jeruzalem de komst van de Heilige Geest te verwachten, zodat ze kracht uit de hemel zouden ontvangen om Jezus’ getuigen te zijn (Lucas 24:49).
Wat konden ze verwachten? Hadden ze er een idee van wat hen te wachten stond?
Dan breekt de Pinksterdag aan en wordt de Heilige Geest op hen uitgestort. Door een geluid als van een hevige windvlaag en tongen van vuur merken ze dat er iets gebeurt. Maar dat is niet het enige wat er gebeurt: ze komen in beweging. Ze gaan over Jezus vertellen, Jezus uitleven, in Jezus’ naam wonderen verrichten. Het verandert hen compleet. Het evangelie gaat na de uitstorting van de Heilige Geest rond als een lopend vuurtje door de hele stad en omgeving. Omstanders reageren ontzettend verbaasd (Handelingen 2: 6, 7, 12) en sommigen reageren meteen afhoudend, met wat een foute grap zou kunnen zijn: ‘Ze zullen wel dronken zijn’ (Handelingen 2:13). Diegenen die open staan voor de Heilige Geest en Zijn boodschap ervaren die prachtige verbinding met God en met elkaar.
Wat is dat toch mooi, dat Pinkstervuur! Een klein vuurtje kan heel wat aanrichten. Door de droogte van de afgelopen tijd staat de brandweer in Zuid-Europa vroeg klaar. Een klein vonkje in een bos hele grote gevolgen hebben. Zo kan een vonkje Pinkstervuur juist hele mooie gevolgen hebben: het wijst mensen op vergeving, geeft verbinding, herstel en laat het evangelie rondgaan.
We mogen Pinksteren vieren met de blijdschap over Gods verbinding met ons. We mogen het sámen vieren, door de Geest met elkaar verbonden. We mogen ernaar verlangen dat méér en méér mensen die verbinding mogen ontdekken. Dat is tegen de stroom in, omgekeerd aan de tendens van wat we hier in het Westen zien. Maar wat de discipelen vast niet hadden verwacht gebeurde: God zélf kwam in hen, zette hen in beweging en zo groeide de kerk explosief. Dat gebeurde vele keren in de geschiedenis en kan nu ook weer. Wij zien uit naar Pinkstervuur!
Arjan Bouman